Ah Bu Ben'lerdeyim yine..
Yalanlar gittiTüm gerçekliğimle kaldım bi başıma
Bu sefer daha bi sağlam duruyorum hayata karşı nedendir bilmem...
Artık daha az mı acıtıyor yalanlar
Yoksa Yalanların arasında bende bir yalan mı oluverdim
Daha mı temkinliydim acıyaYoksa 'Giden Yalan Yalandan mı Sevdirmişti Kendini...'
Bilmiyorum...Susuyorum...Hayata Dönüyorum...
İçimde kaygılı bir huzurKemirgen değil diğerleri gibiDaha Uysal!
Anılar da çelme takmıyor yüreğime bu sefer
Asla gerçekleşmeyecek olan hayallerim küsmedi banaKüsmedi hayata...
Yeniden VaroluyorumKendimi Senden çıkartsam koca bir 'sıfırsın' biliyorum...
Seni Benden Çıkarsam 'Ben Kimim?Neyim? onu bilemiyorum işte!
Belki de adına yazılmış bütün masallarımın yalan bi kahramanıydım
Ve Ben;
Sadece arsız gecelerde kendimi uyutmak için yazıpokumuştum seni kendime!!!
Ve sen 'Masal Kahramanım' olmaktan vazgeçtiğinde
Senin için yazılan bütün masallarımı reddettiğinde de Silikleşti tüm yazılarımYazamazOkuyamaz olmuştum...
O arsız gecelerde yalan sırtımı sıvazlayışlarınla değilGerçek karanlıklarla boğuşup uyuttum kendimi!
Şimdi nerde sen yanım çıksa karşımadurmaya kalksauğruna şahlanmaya kalksa;
'Sus' diyorum yüreğimeO seni elinin tersiyle ittiSen onu yüreğinin tersiyle iticeksin..!
Biliyorumİçim RahatBliyorum...
Ben masallarıma kahraman yapıcak çok Sen bulabilirim
Ama sen Kimselerin masalına sığınamayacaksın bundan Sonra...!

ÜzgünümBi yol çizdim kendimeSenin kaleminle çizdim...
Uzaklaştırdın beni kendindensavurdun durdunkırdıntersledinVe en sonunda bitirdin bizi!
Üzgünüm;
Bu sefer gelmeyeceğim peşindenBeklemeyeceğim de
Zırhımı taktım
Şimdi Çok Uzağındayım...!!!